Το μάθημα “Εισαγωγή στη Θεωρία της Μετάφρασης” εισάγει τους φοιτητές/τριες σε βασικές έννοιες της μεταφρασεολογίας ( η οποία καλέιτε και μεταφρασιολογία, και επιστήμη της μετάφρασης, αγγλ. translation theory, γαλλ. traductologie, γερμ. Ubersetzungwissenschaft). Αποτελεί, δημαδή, ένα πρώτο βήμα στην εκπαίδευση ,εταφραστών/μεταφραστριών. Οι διδακτικές ενότητες εστιάζονται σε ιστορικά στοιχεία από την πορεία της μεταφρασεολογίας, σε έννοιες-κλειδιά επιστημών που σχετίζονται στενά με την μεταφρασεολογία, σε βασικά χαρακτηριστικά της γλώσσαςγια ειδικούς σκοπούς ( Language for Special Purposes – LPS) κ .α.Επίσης περιλαμβάνουν πρακτικές ασκήσεις σε μεταφρασμένα κείμενα, κατλα τις οποίες ζητείται από τους φοιτητές/τριες να ανιχνέυσουν, εξετάζονταε παράλληλα το κείμενο – πηγή και το κείμενο – στόχος, τους λόγους που ώθησαν το μεταφραστή/τρια να προβεί σε δεδομένες επιλογές στο κείμενο- στόχος. Το μάθημα είναι ανεξάρτητο από τις γλώσσες τι οποίες γνωρίζει ο εκάστοτε φοιτητής/τρια. Τα γλωσσικά ζεύγη που χρησιμοποιούνται ως υπόδειγμα είναι τα Αγγλικά -> Ελληνικά και /ή Αρχαία Ελληνικά -> Νέα Ελληνικά. Οι ασκήσεις μετάφρασης έχουν τη μορφή, και όχι στο να διδάξουν γενικώς ” πώς να μεταφράζουμε”. Όλες οι παραδόσεις συνοδεύονται από ψηφιακό οπτικό υλικό.

1. Οικοινωνικοί και ιδεολογικοί όροι της δημιουργίας της λαογραφικής επιστήμης στην Ελλάδα του 19ου αι. μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου.
2. Παράλληλη ααφορά στο ιστορικοινωνικό πλαίσιο της Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Τουρκίας και Ρωσίας καισ την αρχή των αντίστοιχων εθνικών λαογραφιών.
3. “Το ρομαντικό πλαίσιο” ( στην Γερμανία, στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια).
4. Η Λαογραφία τον Μεσοπόλεμο στην Ελλάδα και τη Γερμανία: ο Στίπλων Κυριακίδης
5. Η Λαογραφία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Γ. Μέγας, Δ. Λουκάτος, Άλκη Κυριακίδου – Νέστορος, Μ. Μερακλής, η ” Σχολή των Ιωαννίνων”.
6. Η μελέτη της σύγχρονης Λαογραφίας ( θεματολογία , χαρακτηριστικά, κατάταξη ύλης, θεματικές, κ.λπ.).
7. Μέθοδοι: από την ιστορικοσυγκριτική μέθοδο στην κοινωνιοΪστορική.
8. Οι σχέσιες της με τις άλλες συγγενείς ανθρωπιστικές επιστήμες ( κυρίως Ιστορία, Κοινωνική Ανθρωπολογία – Εθνολογία).
9. Βασικές Λαογραφικές έννοιες:”λαός”,”λαϊκός”,”ήθη- έθιμα”, “επιβίωση – αναβίωση εθίμων”, “φολκλορισμός”, “συνέχεις και ασυνέχειες”, “ιστορικότητα των λαογραφικών φαινομένων”.
10. Η προφορικότητα ως κύριο χαρακτηριστικό του λαϊκού πολιτισμού.
11. Αστική Λαογραφία ( Άστεια και αστικοί πολιτισμοί:σ’υγχρονη θεώρηση).
12. Εισαγωγή στη μεθοδολογία της επιτόπιας έρευνας.

Το περιεχόμενο του μαθήματος “Ρωσική Γλώσσα” περιλαμβάνει την χρήση του εγχειριδίου και αξιοποίηση ποικίλων μορφών εποπτικού υλικού, ασκήσεις της ακρόασης, πρακτικές ασκήσεις, με σκοπό την καλλιέργια στους/στις φοιτήτριες και των 4 γλωσσικών δεξιοτήτων: ακρόαση, ομιλία, γραφή , ανάγνωση (με την χρήση κατάλληλου εντύπου και οπτικοακουστικού υλικού). Την γνωριμία των φοιτητών/τριών με τον πολιτισμό της γλώσσας στόχου, την μετάφραση των λογοτεχνικών και αυθεντικών κειμένων.

Στο πλαίσιο αυτό δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στις αρχές γλωσσολογικών θεωριών για την διδασκαλία των ξένων γλωσσών με σκοπό την στήριξη του επιπέδου γλωσσομάθειας ου επιδιώκεται να κατακτηθεί.