Η διδασκαλία περιστρέφεται κυρίως στη ιστορική διαδικασία τηε γένεσης του Οθωμανικού κράτους, τη σύγκρουση με τους βυζαντινούς και τα αίτια που οδήγησαν το μικρό συνοριακό εμιράτο της Βιθυνίας, να εξελιχθεί στην κατοπινή αυτοκρατορική υπερδύναμη. Επίσης, διδάσκονται οι διοικητικές και νομικές δομές του νέου κράτους, η διάρθρωση της κεντρικής και περιφερειακής εξουσίας, όπως και η νομική και πολιτική υπόσταση των μη Μουσουλμάνων κατοίκων της Μικράς Ασίας και των Βαλκανίων στο πλαίσιο της οθβμανικής κυριαρχίας.

Το περιεχόμενο του μαθήματος “Διδακτική Λογοτεχνίας” περιλαμβάνει ενότητες που αφορούν την εννοιολογική προσέγγιση της λογοτεχνίας με όρους ιστορικό-εξελικτικούς, από την αρχαία ελληνική γραμματεία μέχρι τις πολιτισμικές σπουδές οι οποίες εισηγούνται την αναθεώρηση των παραδοσιακών σημαινόμενων και κατά σηνέπεια της σύνδεσης με τη διδακτική πράξη. Οι φοιτητές/τριες διδάσκονται θεωρίες της λογοτεχνίας ( Φιλολογική- Ερμηνευτική, Φορμαλιστική, Δομιστική-Στρουκτουραλιστική, Νεοκριτική, Αναγνωστικές θεωρίες, Αφηγηματολογία, Σημειωτική, πολιτισμική θεωρία, μαρξιστική θεωρία, Αποδόμηση) και στη συνέχεια τις αξιοποιούν για τη διοαμόρφωση πρακτικών διδακτικής προσέγγισης λογοτεχνικών κειμένων με έμφαση στη μεταφρασμένη λογοτεχνία και μάλιστα με σημείο αναφοράς τη λογοτεχνία του παρευξείνιου χώρου. Γνωρίζουν θεωρίες – απόψεις για τον μαθητή – αναγνώστη και την πράξη της ανάγνωσης. Μελετούν την τυπολογία των κειμένων, τα στοιχεία δομής και υπερ-δομής και τις βασικές αρχές της διδακτικής αξιοποίησης .